"Yeşil bir gelecek yaratmak (? !) ancak tabiata ve evrenin kanunlarına uyumlu yaşamakla, ona hakim olmak yerine saygı duymakla mümkün.’’ inancını paylaşıyoruz.
Tabiat zaten kendisini yaratma, dönüştürme, temizleme kabiliyetine sahip. Yeter ki bizler karanlık beklentilerimizi yaratan korkudan, bilgiye ve bütünlüğe yüzümüzü dönebilelim, diyoruz.
Ne yazık ki son 200 yılda düşünce sistemimizin de işin içinde olduğunu “unutmuşluk” dünyayı ve atmosferini çöplüğe çevirdi.
Bugün tahammülsüz bir boyuta gelen dengesizlik 40 sene evvel ; ancak saf gözlere gözüküyordu.
Sanayi devrimi devleşmeye başladığında çocuktum. Boğazda kıyıdan akşamları çöp bidonlarının denize boca edildikten sonra bir güzel çalkalandığını hatırlıyorum. Büyüklerime sorduğumda bahane; “nasılsa boğaz temizler, alıp götürüverirdi.” Hatta karpuz kabuğu denize düşmeden denize girilmezdi. Minareyi çalan kılıfını da uyduruyordu ama aklım bu karışık durumu hiç almıyordu. Şimdi de çok bir şey değişmiş değil, çünkü kafalar aynı.
O zamanlar yerli Anamur muzunu mevsiminde yedik, küpten su içtik, okula yürüyerek gittik, midemiz ağrıyınca nane limon, öksürünce ıhlamur bal içtik. Hava şehirde bile temiz kokardı, insanlar birbirine daha dürüst, içten “merhaba” dediğinde gözünün içinde şeytani’ “fırsatın nerende gizli?” kıvılcımları çakmazdı. Millet birilerinin ağzına bakacağına kendi işine bakardı.
Kurnazlaştık, özentisiz, özümüzde yaşamayı unuttuk.
Sanayide ilerledik. İnsanlıkta geriledik. Karpuzun yanında, pet, petrol, ne varsa kıyılara vuruyor hala. Hem de gittikçe çoğalarak. Boğazda lüferi önce öldürdük sonra korumaya aldık. Çinakop yemeğe devam ediyoruz.
İnsanın bu kendini bilmez bencilliği olmasa belki tabiat kendi mavisini, yeşilini uyumu ile dengeleyebilecek güçte. Belki de biz her şeyi kontrol edeceğini sanan garip yaratıklar olmasak daha kısa bir sürede kendini yenileyebilir. Bu yüzden bir yandan sevgili “Dünya Annenin” ve Evrenin doğasını öğrenirken, biz insanımsı varlıkların da kendi tabiatını gözden geçirmesi gerektiği çok acil bir gerçek!
Bilinçsiz insana “insanımsı” demeyi seviyorum.
Görünürde çok medeni; nehirleri, havayı, ormanları, suları, balıkları, kuşları en fecisi birbirini kontrol altına almaya özen gösteriyor ama özünde medeniyetin çok uzağında. Çünkü o hep tabiattan korktu ve onu hükmü altına almaya çalıştı. Hala adımları korku dolu. Önce kendi tabiatını tanıyıp bastırdığı her şeyin dışarıda şekil bulduğunu bir anlamalı. Gördüğü her şeyin kendinden olduğunu bilebilmeli.
“İnsanımsı”, zihinsel çöplüğünden ve sorumsuz eylemlerinden ancak bütüncül-Holistik-doğasını, tabiatla ayrılmaz bir bağı olduğunu hatırladığında İnsan olacak.
Zaman insanın unutulmuş doğasını yeniden hatırlayıp yaratımında sorumluluğu seçme zamanı.
Yargılarla dolu düşünce sistemini gözden geçirme, dışarıyı suçlayan yapıyı fark etme, geçmiş alışkanlıkların içinden şimdi tüm için faydalı olanları seçme, ders alınanları da onurlandırarak dönüştürüp bırakma zamanı.
İnceleme fırsatı bulursanız, bence Türkiye’nin sansürsüz en geniş kapsamlı yeşil sayfasında olduğunuzu göreceksiniz. Bu sayfada radyo program kayıtlarımızın eksiksiz tümünü dinleyebileceğiniz bir arşiv oluştu. Gönüllüyüz çoğumuz. Tüm bu çalışmada emeği geçen herkese çok teşekkürler. Yıllardır kendimi anlama yolculuğumda biriktirdiklerimi paylaşmanın en güzel yolunu bana da açtığı için özellikle Aslı’nın ışık dolu merakına ve çabasına hayranlığımı belirtmeliyim. Bana torunlarıma bırakacağım nefis bir arşiv, yarattı.
Bunca hızlanmışlığın içinde bilgiyi, yaşanmışlığı dönüşümün yolunu hap haline sokup neşeli bir dille paylaşıyoruz. Umarım sizler de bu yeni formatta bizlere katılırsınız.
Sevgilerimle,
Zeynep Çavuşoğlu
http://www.yesilinasli.com/2012/08/05/yesil-bir-gelecek-yaratmak-icin-doga-ile-uyumlu-yasamak/
Radyo Programlarım
Aslı Dede ile Yeşil Yaşam radyo programında her Çarşamba saat 17.45'te "Beden Zihin Ruh Dengesi" konuşuyoruz.
Radyo programlarını Yesilinasli.com web sitesinden dinleyebilirsiniz.
Radyo Program Arşivi: http://www.yesilinasli.com/tag/zeynep-cavusoglu/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder